Το υπερφυσικό γεγονός της Αναστάσεως το βιώνει κανείς κατά την δύναμη της πίστεως του.Να επιλέξουμε φέτος την εσωτερική χαρά και ελπίδα κι ας είμαστε σίγουροι ότι το
«θανάτῳ θάνατον πατήσας», ισχύει για όλους μας. Να αισιοδοξούμε τη χαρά της άλλης βιοτής! Άλλωστε, αυτή είναι και η μόνη μας Ελπίδα! Το Αναστάσιμο Φως Του Χριστού μας, ας φέρει επιτέλους φέτος φωτεινές σκέψεις για τον καθένα μας. Φέτος όλοι, μα όλοι χωρίς ουδεμία εξαίρεση, να ενωθούμε αγαπημένοι κάτω από Το Αναστάσιμο Φως !
✞ Χριστός Ανέστη✞ !
Ωδή α'Κανών του Πάσχα:«Ἀναστάσεως ἡμέρα λαμπρυνθῶμεν Λαοί, Πάσχα Κυρίου, Πάσχα· ἐκ γὰρ θανάτου πρὸς ζωήν, καὶ ἐκ γῆς πρὸς οὐρανόν, Χριστὸς ὁ Θεός, ἡμᾶς διεβίβασεν, ἐπινίκιον ᾄδοντας. Καθαρθῶμεν τὰς αἰσθήσεις, καὶ ὀψόμεθα, τῷ ἀπροσίτῳ φωτὶ τῆς ἀναστάσεως, Χριστὸν ἐξαστράπτοντα, καί, Χαίρετε, φάσκοντα, τρανῶς ἀκουσόμεθα, ἐπινίκιον ᾄδοντες.».
Μετάφραση:Ημέρα Αναστάσεως σήμερα, ας λάμψουμε από χαρά όλοι οι Χριστιανοί. Είναι Πάσχα, του Κυρίου Πάσχα. Γιατί ο Χριστός ο Θεός από το θάνατο στη ζωή και από τη γη στον ουρανό διεβίβασε εμάς που ψάλλουμε γι’ αυτό επινίκιο ύμνο.
Με τις καθαρές τις αισθήσεις θα αντικρύσουμε μέσα στο απρόσιτο φως της Αναστάσεως τον Χριστό ολόλαμπρο και θα τον ακούσουμε καθαρά να μας λέει, χαίρετε, ενώ θα ψάλλουμε επινίκιο ύμνο.
Ας ευφρανθούν οι ουράνιες δυνάμεις, όπως αξίζει για το μεγάλο γεγονός της Αναστάσεως και στη γη οι άνθρωποι ας σκιρτούν από αγαλλίαση. Ας πανηγυρίζει όλος ο κόσμος ο ορατός και ο αόρατος, γιατί ο Χριστός, η αιώνια ευφροσύνη των ψυχών, από τον τάφο έχει εγερθεί.
Νίκος Καρούζος
Λαμπρύνομαι ως άτομο μα όχι στην ολότητα·
η λάμψη όμως εκπηγάζει από κείνη των ψυχών
τη σύναξη που διαφεντεύει γαλαζοπράσινο.
Αποφεύγω τα μηνύματα κι αποφεύγω τ'αυτοκίνητα.
Είμαι διαβάτης~ επιβάλλομαι στην κίνηση.
Πάσχα Κυρίου Πάσχα
Για μία ακόμη φορά εορτάζουμε την ανάσταση του Χριστού, το Πάσχα του Κυρίου, την ολόφωτη Λαμπρή, τη χαρούμενη Πασχαλιά, τη μοναδική Αυτοανάσταση. Το κενό μνήμα δίνει μνήμες ζωηφόρες. Εκκλησίες λαμπροφώτιστες, παπάδες λαμπροφορεμένοι, πρόσωπα που λαμποκοπούν.
Ο εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός τα λέει ωραία:«
Χριστός Ανέστη! Νέοι, γέροι και κόρες, όλοι μικροί, μεγάλοι ετοιμαστείτε. Μέσα στις εκκλησιές τες δαφνοφόρες, με το φως της χαράς συμμαζωχτήτε. Ανοίξτε αγκαλιές ειρηνοφόρες ομπροστά στους αγίους και φιληθήτε. Φιληθήτε γλυκά χείλη με χείλη. Πέστε: Χριστός Ανέστη, εχθροί και φίλοι».
Εορτάζεται η τροπαιοφόρα νίκη της ζωής κατά του φοβερού θανάτου. Η χάρη και η χαρά δεν εξαντλούνται στο πασχαλινό γεύμα, τα κόκκινα αυγά και το αρνί.
Η Ανάσταση του Χριστούγεμίζει την καρδιά φως, την ψυχή αγαλλίαση, τον νου αισιοδοξία, τη ζωή νόημα.
Η εορτή δεν ολοκληρώνεται στα πασχαλινά έθιμα της πατρίδος μας.Η εορτή είναι κυρίως πνευματική.Βιώνεται στην ωραιότατη μεταμεσονύκτια θεία λειτουργία, στη θεία μετάληψη, τη θεία κοινωνία. Τελείωσε το κατανυκτικό Τριώδιο. Αρχίζει το πανευφρόσυνο Πεντηκοστάριο. Ξεκινά μια νέα ζωή μέσα στη μυροβόλα άνοιξη.
Ο κάθε πιστός, κατά τον κορυφαίο
άγιο Συμεών τον Νέο Θεολόγο, αποφασίζοντας ελεύθερα να μισήσει την αμαρτία, αφήνεται στο καθαρτικό λουτρό της μετανοίας με γλυκά και χαροποιά δάκρυα, με καρδιά ταπεινωμένη, και συμμετέχει με λαχτάρα, φιλότιμο και μεράκι στην αναστάσιμη Θεία Ευχαριστία, κι έτσι ενώνεται με τον αναστηθέντα Χριστό και αναγεννάται και θαυματουργά. Εισερχόμενος κανείς στον τάφο της μετανοίας και της ταπεινώσεως, αναγκάζει, κατά κάποιον τρόπο, να κατεβεί εκεί ο ίδιος
ο Χριστός, όπως κατήλθε στον Άδη, για να μας αναστήσει και ζωοποιήσει. Με τον τρόπο αυτό, αυτός που συναντήθηκε μαζί Του παρατηρεί έκθαμβος τη δόξα της αναστάσεώς Του.
Η ανάσταση δηλαδή της ψυχής είναι η μυστική ένωση με την όντως ζωήκαι η αρχή μιας καινούργιας ζωής εν Χριστώ Ιησού Σταυροαναστηθέντι.
Η Ανάστασηδίνει νέα διάσταση στη ζωή μας όλη.Η Ανάσταση δεν εξαντλείται σε εκείνη την υπέροχη νύχτα, αλλά μακραίνει, βαθαίνει και μπορεί να βιώνεται καθημερινά, εμπειρικά και στο βάθος της καρδιάς. Η Ανάσταση του Χριστού για τον πιστό και ευσυνείδητο χριστιανό είναι βίωμα συνεχές απαράμιλλο και ανέκφραστο. Ο Χριστός ανασταίνεται εντός μας. Μας φωτίζει, μας εμπνέει, μας κάνει διαφανείς, χριστοφόρους και θεοφόρους. Η θέα του φωτός δεν τυφλώνει, αλλά παραμυθεί και προβληματίζει αισιόδοξα.
Το φως του Χριστού μας φωτίζει, μας λαμπρύνει, μας ανασταίνει.Ζωοποιεί τη ναρκωθείσα από τις αμαρτίες ψυχή μας. Αισθανόμεθα ζωηρά τη χάρη τη θαυματουργό. Θεωρούμε εντός μας το φως το αληθινό. Γνωρίζουμε πλέον καλά ποιος μας ανασταίνει και δοξάζει.
Κατά τον μεγάλο Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο, ο Χριστός αναστήθηκε και διέλυσε τα δεσμά του θανάτου. Εμείς ανιστάμεθα με το που ο Χριστός συνθλίβει τις αλυσίδες των αμαρτιών μας. Τη νύχτα της Αναστάσεως δεν έχει κανείς δικαίωμα να κλαίει. Από τον τάφο του Χριστού ανέτειλε δυνατό, ωραίο και ανεξάντλητο φως, που σφουγγίζει δάκρυα, συγχωρεί πταίσματα, σβήνει αμαρτίες. Κανένας να μην απελπίζεται ποτέ για τα όποια αμαρτήματά του, όσο μεγάλα και να είναι. Ο ήλιος της δικαιοσύνης ανέτειλε από το κενό μνημείο. Τώρα υπάρχει διέξοδος, φως στο τούνελ, συγκινητική ευκαιρία ανεφοδιασμού, ενισχύσεως κι ευλογίας.
Το Πάσχα δεν είναι μόνο για διασκέδαση.Είναι σημαντική ευκαιρία φωτός, χάριτος κι ελπίδος. Νικηφόροι, χριστοφόροι, φωτοφόροι οι χριστιανοί μας, γνωρίζουν πολύ καλά να μην αγχώνονται, να μη βιάζονται, να μην παρασύρονται από μάταια λόγια. Καλούμεθα σε συνεχή επαγρύπνηση προς εξαφανισμό κάθε ίχνους απογνώσεως δαιμονοκίνητης. Λέγοντας
«Χριστός Ανέστη»να το εννοούμε. Να το λέμε και με την καρδιά. Ο λαοφίλητος
Άγιος Σεραφείμ του Σάρωφέλεγε καθημερινά, ολοχρονίς σε όλους: «
Χριστός Ανέστη, χαρά μου». Βίωνε τη χαρά της Αναστάσεως μέσα του και γι’ αυτό συνεχώς έλεγε: «
Χριστός Ανέστη, χαρά μου». Ζούσε τη χαρά της Αναστάσεως, ήταν αληθινά χαρούμενος, και αυτό διαλαλούσε χαρούμενα.
Πάσχα σημαίνει πέρασμα.Από το σκοτάδι στο φως, από την αμαρτία στην αρετή, από τον βυθό στην επιφάνεια. Ο καιρός είναι καλός, η κρίση μεγάλη, το Πάσχα παρόν. Αγαπώντας το φως, αγαπούμε τη διαφάνεια. Η διαφάνεια χαρίζει ελευθερία, άνεση και αληθινή χαρά. Πάσχα Κυρίου Πάσχα, θανάτου εορτάζουμε, άλλης βιοτής απαρχή. Σκιρτούν οι καρδιές και φωτίζονται τ’ άφωτα βάθη. (
Διακόνημα)
Ο μοναχός Μωυσήςγεννήθηκε στην Αθήνα το 1952. Μόναζε από τριακονταετίας στο Άγιον Όρος. Ασχολείτο με την αγιογραφία, την αγιορειτική προσωπογραφία, την ποίηση, την κριτική και τη συγγραφή. Έχει συγγράψει 33 βιβλία. Έχει δώσει σειρά ομιλιών στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Έχει λάβει μέρος ως εισηγητής σε 60 συνέδρια. Έχει διατελέσει αρχιγραμματέας της Ιεράς Κοινότητος του Αγίου Όρους και Δικαίος της Ιεράς Σκήτης Αγίου Παντελεήμονος - Κουτλουμουσίου. Ήταν αρχισυντάκτης του αγιορειτικού περιοδικού «Πρωτάτον» και Γέροντας της Ιεράς Καλύβης Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου της Ιεράς Σκήτης Κουτλουμουσίου.
Δείτε και... 
