Καλή αντάμωση στις γειτονιές του Καλού Θεού
καλέ μας άνθρωπε! - Σοφία Ντρέκου
Ο Αναστάς εκ νεκρών Κύριος Ιησούς Χριστός,
ας έχει αναπαυμένη την ψυχή
του αγαπημένου μας καλού ανθρώπου, ✞ Θανάση ✞ .
Ένα Α και ένα δάκρυ (Καλό παράδεισο Θ.Β.)
Κοντά στου ΜάηΘανάση την γιορτή έτρεξες για ψηλά…
Κι ήταν το τρέξιμό σου τούτη τη φορά
σαν πέταγμα με συντροφιά αγγέλους…
Όλοι στα γαλανά τα μάτια σου τα δακρυσμένα γίνονταν καλοί…
Εσύ έβλεπες παντού έναν πλησίον…
και τον αγκάλιαζες συμπονετικά με κάθε σου κοίταγμα…
Δεν προσποιήθηκες ποτέ το ήθος... ό,τι ανάσαινες το ζούσες αληθινά
και όσα γέλια βγήκαν από μέσα σου είχαν σπαραγμό και δάκρυα...
Εσένα σου ταιριάζει το Α το στερητικό του ονόματός σου
ένα Α και ένα δάκρυ όχι πόνου μα καρτερίας
για καλή αντάμωση στις γειτονιές του καλού Θεού...
Αποχαιρετώντας την αθωότητα και τον πιο καλόκαρδο δικό μας άνθρωπο…
Φιλαγιορείτης/ Νώντας Σκοπετέας 3-5-2011
Ο Θανάσης Βέγγος (Νέο Φάληρο 29 Μαΐου 1926 - Αθήνα 3 Μαΐου 2011) ήταν Έλληνας κωμικός ηθοποιός του κινηματογράφου και του θεάτρου. Είχε παίξει σε 126 ταινίες, σε 52 από τις οποίες ως πρωταγωνιστής και είχε σκηνοθετήσει (πρωταγωνιστώντας ταυτόχρονα) ακόμη επτά ταινίες. Θεωρείται ένας από τους πιο δημοφιλείς κωμικούς του ελληνικού κινηματογράφου, ενώ μέχρι και το τέλος της ζωής του συνέχιζε να εμφανίζεται σε ταινίες, στην τηλεόραση και το θέατρο. Ήταν γνωστός και ως ο «Καλός μας άνθρωπος».
Δεν σπούδασε υποκριτική. Το 1959 πήρε άδεια ασκήσεως επαγγέλματος ηθοποιού, όχι από Σχολή, αλλά ως εξαιρετικό ταλέντο, με εξετάσεις σε ειδική επιτροπή.
Κατά τα ταραγμένα χρόνια του εμφύλιου εξορίστηκε στη Μακρόνησο. Εκεί γνώρισε και τον άνθρωπο που έμελλε να αλλάξει τη ζωή του, τον Νίκο Κούνδουρο. Το 1954 έκανε την πρώτη του εμφάνιση στον κινηματογράφο, στην ταινία του σκηνοθέτη Μαγική Πόλις και για τα επόμενα πέντε χρόνια έπαιξε μικρούς ρόλους σε ταινίες που άφησαν εποχή, δείχνοντας το μεγάλο και έμφυτο ταλέντο του.
Μας λέει ο σκηνοθέτης Νίκος Κούνδουρος:
«Ως γόνος μεγάλης οικογένειας που ήμουν, οι βασανιστές θέλησαν να αλαφρύνουν το δικό μου βασανιστήριο στο Μακρονήσι. «Ζήτα μια χάρη και θα σου την κάνουμε» μου είπαν! Το μόνο που ζήτησα ήταν να με αφήσουν να πάω να μείνω στο βουνό χωρίς φαΐ και χωρίς νερό ενδεχομένως, αρκεί να μην τους βλέπω και να μη με βλέπουν. Το δέχτηκαν!
Την πρώτη μέρα τράβηξα για το βουνό, βρήκα ένα μέρος να κάτσω και βάλθηκα να ατενίζω την απέραντη μοναξιά του τοπίου. Ξάφνου, ένας γρήγορος, αεράτος τύπος εμφανίζεται κρατώντας κάτι πασσάλους στα χέρια του και δυο τρία κομμάτια ύφασμα. Δεν μου μιλάει, δεν του μιλάω και σε ελάχιστα λεπτά με ταχυδακτυλουργικές κινήσεις στήνει ένα αντίσκηνο! Το δικό μου αντίσκηνο! «Τι κάνεις;» τον ρωτάω. «Θα πεθάνεις εδώ πάνω» απάντησε σοβαρός και συνέχισε τη δουλειά. Για όλες τις επόμενες μέρες, για όσο καιρό έζησα σαν αγρίμι, εξόριστος μεσ’ στην εξορία, ο ίδιος τύπος πηγαινοερχόταν κάθε μέρα διανύοντας μια τεράστια απόσταση από το στρατόπεδο ίσαμε το βουνό μόνο και μόνο για να μου φέρνει φαγητό να τρώω να μην πεθάνω. Ήταν ο Θανάσης Βέγγος, η απαρχή μιας μεγάλης φιλίας πάνω απ’ όλα.»
Νίκος Κούνδουρος, Θανάσης Βέγγος. Μακρόνησος 1949
Έτσι χτίζονται οι αληθινές φιλίες... με θυσία και κόπο.
Όλα τ'άλλα είναι ψευτοσυναισθηματισμοί.
Απεβίωσε στις 3 Μαΐου 2011, λίγο πριν συμπληρώσει τα 84 χρόνια του.
Καλό παράδεισο καλέ μας Θ.Β
Στο παρακάτω βίντεο, ίσως η πιο συγκλονιστική στιγμή του Θανάση Βέγγου. Η σκηνή που σέρνει το καρότσι με τους νεκρούς στην ανηφόρα, το ύφος του, το βουβό κλάμα κρατώντας στα χέρια το νεκρό παιδί μπροστά στην εκκλησιά, το βλέμμα του... «Καιρός να δεις». Από την σπονδυλωτή ταινία «Ο Θανάσης στη χώρα της σφαλιάρας» (1976) «Γιατί χαίρεται ο κόσμος» του Ντίνου Κατσουρίδη και «7 χρόνια γύψος» των Πάνου Γλυκοφρύδη, Λ. Αντωνάκου. Σου είπαν ψέματα (Καιρός να δεις) - Μαρία Φαραντούρη, Αντώνης Καλογιάννης, στίχοι, μουσική: Μίκης Θεοδωράκης από τον δίσκο «Θεοδωράκης διευθύνει Θεοδωράκη νο2» 1971, 1974, 1994 («Romancero Gitan», «Τα τραγούδια του Αντρέα», «Μυθιστόρημα Μυθολογία»).
Σου είπαν ψέμματα πολλά,
ψέμματα σήμερα σου λένε ξανά
κι αύριο ψέμματα ξανά θα σου πουν,
ψέμματα σου λένε οι εχθροί σου
μα κι οι φίλοι σου, σου κρύβουν την αλήθεια.
Ψεύτικη δόξα σου τάζουν οι ψεύτες
μα κι οι φίλοι σου με ψεύτικες αλήθειες σε κοιμίζουν,
πού πας με ψεύτικα όνειρα;
Καιρός να σταματήσεις, καιρός να τραγουδήσεις,
καιρός να κλάψεις και να πονέσεις, καιρός να δεις.
