Με την αγάπη πόσο πιο όμορφος είναι ο κόσμος γύρω. Όλα τα βλέπεις καθαρά, χρωματιστά και φωτεινά! Αγνότητα ομορφιάς κυριαρχεί μέσα στην αγγελική μορφή του Σύμπαντος κόσμου, σαν μυριόπνοη ανάσα που ανοίγει το τριαντάφυλλο με λόγια που σε ταξιδεύουν στον χρόνο. Στεγνώνει το σύμπαν δίχως αγάπη, σκοτεινιάζει ο ήλιος, παγώνει ο άνεμος. Ο ορισμός της αγάπης μέσα από τα φυσικά φαινόμενα με τόσο όμορφη ποιητική παραστατικότητα.
Σοφία Ντρέκου
♪♫ Adagio (Eleni Karaindrou) «Το καθαρότερο πράγμα της δημιουργίας - Ν.Βρεττάκος»
♪♫ Adagio (Eleni Karaindrou) «Το καθαρότερο πράγμα της δημιουργίας - Ν.Βρεττάκος»
Το καθαρότερο πράγμα της δημιουργίας
(ποίηση: Νικηφόρος Βρεττάκος, 1912-1991)
Δεν ξέρω, μα δεν έμεινε καθόλου σκοτάδι. Ο ήλιος χύθηκε μέσα μου από χίλιες πληγές. Και τούτη τη λευκότητα που σε περιβάλλω δε θα τη βρεις ούτε στις Άλπεις, γιατί αυτό ο αγέρας στριφογυρνά ως εκεί ψηλά και το χιόνι λερώνεται. Και στο λευκό τριαντάφυλλο βρίσκεις μια ιδέα σκόνης. Το τέλειο θαύμα, θα το βρεις μοναχά μες στον άνθρωπο: λευκές επεκτάσεις που ακτινοβολούν αληθινά στο σύμπαν και υπερέχουν.
Το πιο καθαρό πράγμα λοιπόν της δημιουργίας δεν είναι το λυκόφως, ούτε ο ουρανός που καθρεπτίζεται μες στο ποτάμι, ούτε ο ήλιος πάνω στης μηλιάς τ'άνθη. Είναι η αγάπη.
Σύντομη βιογραφία Νικηφόρος Βρεττάκος, 1912-1991

Δείτε αν επιθυμείτε...
Μία ποιητική αναφορά στην έννοια του προσώπου