Στην σιωπηλή νύχτα του απείρου
Με νηφαλιότητα να τιθασεύσουμε τα πάθη μας και με ψυχραιμία να κρίνουμε, αν όχι το βέλτιστο, ό,τι είναι καλύτερο για το μέλλον μας, κάτι που έτσι κι αλλιώς δεν διακρίνεται, τουλάχιστο να προσπαθήσουμε να επιλέξουμε το έλασσον, αυτό που κρίνουμε ως το λιγότερο ένοχο και μας παρέχει ελπίδα, έστω και αμυδρά.
Ιφιγένεια, το αλάτι της θάλασσας να φύγει από πάνω μου, γιατί φθείρει το δέρμα μου και χαλάει τις στοχαστικές νοητικές περιπλανήσεις μου.
