Το παράδειγμα της Όσιας Μαρίας Αιγυπτίας...
Το παράδειγμα της όσιας Μαρίας Αιγυπτίας, μας φανερώνει ότι στην πορεία προς την συνάντηση με τον Αναστημένο Χριστό, τα πάθη δεν εξαφανίζονται αλλά μεταμορφώνονται. Δηλαδή σκοπός δεν είναι να αλλάξω αυτό που είμαι, την φύση μου, αλλά την βούληση και ελευθερία μου.
Κάθε πάθος μας κρύβει μια ωραία πτυχή και δυνατότητα του εαυτού μας. Είναι η σκιά από ένα φως που ζει μέσα μας. Ζούμε στο σκοτάδι του φωτός μας. Ας το σκεφτούμε λιγάκι. Το πάθος που σε ταλαιπωρεί στην πραγματικότητα είναι το χάρισμα σου. Κάθε σκιά σου είναι μια δυνατότητα σου. Το πάθος είναι υποκατάστατο μιας πραγματικής σου ανάγκης που δεν έχει βρει τον τρόπο να καλυφθεί με πληρότητα και πνευματική υγεία.
Διαβάζοντας τον βίο της Όσιας Μαρίας, αντιλαμβάνεται κανείς ότι πρόκειται για μια έντονα ερωτική ύπαρξη. Όμως αυτήν την ερωτική φύση της, την δαπανά με λάθος τρόπο και σε λάθος χώρο.
Όταν μετανοεί τι συμβαίνει;Παύει να είναι ερωτικός άνθρωπος; Όχι βέβαια. Απλά στρέφει αλλού, σε άλλο αντικείμενο, σε άλλο πρόσωπο την πλούσια ερωτικής της ενέργεια. Πλέον το αντικείμενο του πόθου της, το πάθος της ύπαρξης της, γίνεται ο Χριστός. Όλη η αγαπητική και ερωτική της δύναμη ξεσπά ως δίψα και πείνα κοινωνίας με τον Θεό.
Οπότε το ζητούμενο δεν είναι να αρνηθώ αυτό που είμαι, να κρύψω κάτω από το χαλί των ενοχών και της απώθησης την πραγματικότητα μου, αλλά να την στρέψω ολάκερη στον Θεό, όχι να την καταστρέψω αλλά να τη μεταμορφώσω, μεταλλάξω και μεταπλάσω. Κι αυτό σαφέστατα δεν θα γίνει μόνο από τις δικές μου δυνάμεις. Οπότε δεν χωράει απελπισία αφού δεν σώζομαι από τα κατορθώματα μου, αλλά από το έλεος και την Αγάπη Του.
Όταν κλείνει μια πόρτα, ο Θεός ανοίγει μια άλλη
Η οσία Μαρία Αιγυπτίαρέει στην αμαρτία της. Δεν σκέφτεται τίποτα. Απλά είναι παρούσα στο πάθος της. Γι’ αυτό μπαίνει σε ένα καράβι για τα Ιεροσόλυμα. Οι επιβάτες του πάνε στους Αγίους Τόπουςγια προσκύνημα, εκείνη θα μπει να γλεντήσει την σάρκα της, και μάλιστα δίχως αμοιβή. Έτσι για το κέφι της. Αυτή κάνει σχέδια απόλαυσης και εκτόνωσης του πάθους της. Μέχρι εκεί μπορεί να γνωρίζει και να καταλαβαίνει την ιστορία της ζωής της.
Ο Θεός όμως δεν ξέρει μονάχα το χθες και το σήμερα της ζωής μας, αλλά το αύριο. Εμείς παίζουμε με την αμαρτία και εκείνος δουλεύει την αγιότητα μας. Εμείς περπατάμε με γυμνά πόδια στην φωτιά της κόλασης και εκείνος υφαίνει το νυφικό της ψυχής μας, για την Βασιλεία Του.
Η αμαρτία και το πάθος της Μαρίας, θα την βάλουν σε αυτό το καράβι, θα φτάσει στα Ιεροσόλυμαμα όταν θα προσπαθήσει εισέλθει μαζί με τους υπόλοιπους στο ναό της Αναστάσεως, ένα χέρι θα την εμποδίσει. Η πόρτα είναι κλειστή γι΄ αυτήν. Τυχαίο; Όχι. Γιατί πάντα όταν ο Θεός ζητάει μια αλλαγή από εμάς, μας κλείνει μια πόρτα για να μας ανοίξει μια άλλη.
Όταν πιστεύεις στο Θεό δεν υπάρχει χώρος για απογοήτευση γιατί γνωρίζεις, ότι όταν σου αρνείται κάτι ετοιμάζει ταυτοχρόνως κάτι άλλο σημαντικότερο. Το κλείσιμο μιας πόρτας είναι κάλεσμα για αλλαγή. Κι αυτό το μήνυμα η Οσία Μαρία το έλαβε. Κατάλαβε ότι για να μπει στο Ναό της Αναστάσεως, έπρεπε να αλλάξει ζωή. Το έκανε. Πήρε το μήνυμα.
Κάθε αλλαγή έρχεται μέσα από μια καταστροφή. Ακόμη και οι αμαρτίες μας είναι δρόμος προς την αρετή. Ο Θεός ενεργεί παράδοξα, θαυμαστά και έξω από την ανθρώπινη λογική και ηθική για να μας σώσει.
Θα εκπλαγούμε όταν την ώρα του θανάτου όλη η ζωή μας περάσει σαν ταινία μπροστά από τα μάτια μας. Τότε μονάχα τότε θα καταλάβουμε ότι ο Θεός μαζί με εμάς έγραφε το σενάριο της ζωής μας. Ήταν παρόν ακόμη και εκεί που κάναμε τα πιο φρικτά μας λάθη.
Μεταμορφώνοντας τα πάθη...
Κάθε που κοιτώ την μορφή της οσίας Μαρίας Αιγυπτίας, σκέπτομαι ότι τα πάθη μας ποτέ δεν μας εγκαταλείπουν αλλά μεταπλάθονται και μεταμορφώνονται. Αδίκως αυτομαστιγωνόμαστε να ξεριζώσουμε τα πάθη. Αυτό που χρειάζεται είναι με την βοήθεια της Χάριτος, να στρέψουμε αυτές τις ίδιες ψυχικές δυνάμεις προς το αγαθό, το ιερό, τον Θεό.
Η Οσία Μαρία ποτέ δεν έπαψε να είναι μια βαθιά ερωτική γυναίκα. Όμως αυτόν τον ερωτισμό της, αυτή την αγαπητική της δύναμη, την έστρεψε στο Χριστό. Αυτό είναι το μυστικό. Να μην μαλώνεις με το σκοτάδιμέσα σου, αλλά να ανοίγεις χώρο να έρθει το φως.
by Sophia Ntrekou.gr
Περισσότερα: Οσία Μαρία Αιγυπτία, π. λίβυος
π. Λίβυος: Ο πρωτοπρεσβύτερος Χαράλαμπος Λίβυος Παπαδόπουλοςγεννήθηκε το 1975 στο Ηράκλειο Κρήτης. Φοίτησε στην Ανωτάτη Εκκλησιαστική Ακαδημία Κρήτης, στη Θεολογική Σχολή Θεσσαλονίκης και στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, όπου παρακολούθησε το εκπαιδευτικό πρόγραμμα «Certificate in Coaching – AC Accredited» κι έλαβε πτυχίο πιστοποιημένου life coach.
Λατρεύει το ροκκαι δεν του αρέσει το σταριλίκι.
Ως συγγραφέας και ομιλητής ασχολείται με θέματα πνευματικής αυτογνωσίας και θεραπείας που έχουν βάση τους την ορθόδοξη χριστιανική πνευματικότητα, καθώς και τις σύγχρονες σχολές ψυχοθεραπευτικής διαδικασίας, προσωπικής εξέλιξης και Life Coaching.
Ως συγγραφέας και ομιλητής ασχολείται με θέματα πνευματικής αυτογνωσίας και θεραπείας που έχουν βάση τους την ορθόδοξη χριστιανική πνευματικότητα, καθώς και τις σύγχρονες σχολές ψυχοθεραπευτικής διαδικασίας, προσωπικής εξέλιξης και Life Coaching.
Έχει συγγράψει πολλά βιβλία, ενώ έχει συμμετάσχει με κείμενα του σε αρκετούς συλλογικούς τόμους. Έργα και ομιλίες του έχουν μεταφραστεί στα ρωσικά, τα ρουμανικά, τα βουλγαρικά, τα γεωργιανά και τα ουγγρικά.
Σήμερα ζει στη νότια Κρήτη, στο χωριό Πύργος Μονοφατσίου, και είναι εφημέριος στην Ενορία Αγίας Ειρήνης Πύργου της Ι.Μ. Γορτύνης και Αρκαδίας. Είναι έγγαμος και έχει τρία παιδιά. Βιβλία του π. Χαράλαμπου Παπαδόπουλου