Η περιπετειώδης μουσική επένδυση
του Μίκη Θεοδωράκη στην ταινία «Ζ»
της Σοφίας Ντρέκου
Μ. Θεοδωράκης: Λάτρευα τον κινηματογράφο.
Ζ (ή και Ζει)είναι ο τίτλος ταινίας του Κώστα Γαβρά, παραγωγής 1969, με θέμα τη δολοφονία του βουλευτή της ΕΔΑ Γρηγόρη Λαμπράκη και την αναζήτηση των ενόχων από τον ανακριτή Χρήστο Σαρτζετάκη, μετέπειτα Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας. Στην Ελλάδα προβλήθηκε μετά την πτώση της δικτατορίας.
Την μουσική που σημάδεψε, έγραψε και γράφει την δική της ιστορία, συνέθεσε ο πρόεδρος της Νεολαίας Λαμπράκη («Λαμπράκηδες») Μίκης Θεοδωράκηςμε ένα μοναδικό όσο και επεισοδιακό τρόπο.
![]()
Η συμμετοχή του Θεοδωράκη στη μουσική (γνωστά μουσικά κομμάτια του), όπως και της Ειρήνης Παπά, αλλά και του κομμουνιστή (τότε) Ιβ Μοντάν, έδωσαν στην ταινία μια άλλη διάσταση. Μπορεί να πει κανείς πως, με τον τρόπο της, βοήθησε και αυτή στο γενικότερο αντιδικτατορικό αγώνα κατά της Χούντα των Συνταγματαρχών!
Περιπετειώδης ήταν και η μουσική επένδυση της ταινίας.
Ο Γαβράς επικοινώνησε με τον Μίκη Θεοδωράκη, που βρισκόταν εξόριστος στη ΖάτουναΑρκαδίας, για να του ζητήσει να γράψει τη μουσική. Ο συνθέτης δέχθηκε, αλλά ζήτησε πρώτα να διαβάσει το σενάριο της ταινίας.
«Δυστυχώς, μετά την «Ηλέκτρα» και τον «Ζορμπά» είχα μπει για καλά μέσα στους Λαμπράκηδες και δεν μπόρεσα να ασχοληθώ όσο ήθελα με αυτό το υπέροχο πράγμα που είναι ο κινηματογράφος, έχει πει ο μουσικοσυνθέτης.
Όταν ηχογραφούσε τη μουσική για την «Κατάσταση Πολιορκίας» του Γαβρά στο Παρίσι, το μυαλό του δεν ήταν εκεί, αλλά στις συνεδριάσεις για την αντίσταση.
Η αντίσταση έφαγε όλη την καριέρα που θα μπορούσα να κάνω στον κινηματογράφο, όχι μόνο εμπορική, αλλά κυρίως μουσική. Γιατί είχα ιδέες, λάτρευα τον κινηματογράφο. Οι Αμερικανοί μού έδιναν όλα τα μέσα. Αυτό είναι το μείον της ζωής μου, το ομολογώ.»
Ζ (ή και Ζει)είναι ο τίτλος ταινίας του Κώστα Γαβρά, παραγωγής 1969, με θέμα τη δολοφονία του βουλευτή της ΕΔΑ Γρηγόρη Λαμπράκη και την αναζήτηση των ενόχων από τον ανακριτή Χρήστο Σαρτζετάκη, μετέπειτα Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας. Στην Ελλάδα προβλήθηκε μετά την πτώση της δικτατορίας.
Την μουσική που σημάδεψε, έγραψε και γράφει την δική της ιστορία, συνέθεσε ο πρόεδρος της Νεολαίας Λαμπράκη («Λαμπράκηδες») Μίκης Θεοδωράκηςμε ένα μοναδικό όσο και επεισοδιακό τρόπο.
Η συμμετοχή του Θεοδωράκη στη μουσική (γνωστά μουσικά κομμάτια του), όπως και της Ειρήνης Παπά, αλλά και του κομμουνιστή (τότε) Ιβ Μοντάν, έδωσαν στην ταινία μια άλλη διάσταση. Μπορεί να πει κανείς πως, με τον τρόπο της, βοήθησε και αυτή στο γενικότερο αντιδικτατορικό αγώνα κατά της Χούντα των Συνταγματαρχών!
Περιπετειώδης ήταν και η μουσική επένδυση της ταινίας.
Ο Γαβράς επικοινώνησε με τον Μίκη Θεοδωράκη, που βρισκόταν εξόριστος στη ΖάτουναΑρκαδίας, για να του ζητήσει να γράψει τη μουσική. Ο συνθέτης δέχθηκε, αλλά ζήτησε πρώτα να διαβάσει το σενάριο της ταινίας.
Η Χούντα, όμως, δεν του επέτρεπε καμία επαφή με τον έξω κόσμο και οι διάφοροι τρόποι που μηχανεύτηκαν οι άνθρωποι της παραγωγής για να τον συναντήσουν δεν έφεραν αποτέλεσμα. Προ του αδιεξόδου, ο Μίκης Θεοδωράκης τους είπε να επιλέξουν αυτοί από τους δίσκους του ποια τραγούδια του ταιριάζουν στο ύφος της ταινίας.
Δείτε ολόκληρη την ταινία «Ζ» (1969) με ελλ. υπ.,
και με την μουσική του Μίκη Θεοδωράκη, το Ιστορικό
για τα γυρίσματα, τον τόπο δράσης, τις Κριτικές και
τα Βραβεία με τις Υποψηφιότητες της ταινίας ΕΔΩ.
Ο μαέστρος Μπερνάρ Ζεράρ και ο Κώστας Γαβράς ανέλαβαν το δύσκολο έργο και έτσι «γεννήθηκε» το soundtrack της ταινίας, το οποίο με αριστουργηματική σύνθεση, δημιουργήθηκε από ένα κολλάζ έργων του Μίκη, από το «Ένας Όμηρος» μέχρι το «Μαουτχάουζεν».
Σε επίπεδο μουσικής, το έργο του Μίκη Θεοδωράκη απέσπασε το βραβείο BAFTA*, αποτελώντας παράλληλα το πρώτο βραβείο στην συγκεκριμένη κατηγορία στην ιστορία του θεσμού, καθώς ήταν η πρώτη υποψηφιότητα της νέας -τότε- κατηγορίας «Καλύτερη Μουσική Επένδυση».
Ακούστε ολόκληρο το Soundtrack της
ταινίας από την επίσημη ιστοσελίδα του
Μίκη Θεοδωράκη εδώ: mikistheodorakis.gr
